วันอังคารที่ 5 พฤษภาคม พ.ศ. 2558

FALLTO THE WOODS | Cut

Chapter : 1-Nc Cut {CB}


  



      แก้มขาวเนียนดึงสติของแม่ทัพปาร์คให้หลุดไปหมดสิ้น ริมฝีปากอวบอิ่มน่าสัมผัสที่อยู่ใกล้เพียงลมหายใจ คนตรงหน้ารังแต่จะทำให้ชานยอลขาดสติได้ทุกขณะ

       “แม่ทัพปาร์ค...”

       “คะ...ครับ” ไม่รู้ว่าอีกฝ่ายรู้ชื่อเสียงเรียงนามของเขาได้ยังไงแต่ช่างเถอะ เวลานี้จะเอาอะไรก็เอาเขายอมมัน
หมดแล้ว ร่างเล็กเลื่อนใบหน้าเข้ามาใกล้จนจมูกเป็นสันได้รูปเฉียดแก้มขาวนั่นไปเพียงช่วงวินาที

       “เข้ามาก่อนสิ”
        เสียงกระซิบแผ่วเบาที่ข้างหูเป็นทำนองเชื้อเชิญ ไม่รอช้าแม่ทัพปาร์คก้าวขาข้ามผ่านบานหน้าต่างก่อนจะยืนเต็มความสูง บรรยากาศอันแสนจะเป็นใจโรยตัวอยู่รอบๆคนทั้งสองมือหนาเลื่อนสัมผัสกับแขนเล็กของอีกฝ่าย 
       “ขะ...ขอโทษครับ”

         เมื่อรู้สึกตัวว่าตนกำลังทำอะไรอยู่ชานยอลจึงกล่าวออกมาพร้อมกับสีหน้าแหยๆเขาเป็นคนพูดเองว่าคนตัวเล็กนั้นน่ากินซึ่งใช่ว่าเขาจะกล้าจนทำอย่างที่พูดเสียเมื่อไหร่ ทันทีที่สัมผัสแต่หากจะชักออกกลับยากยิ่ง มือแกร่งยิ่งลูบไล้ลงมาเรื่อยๆจนตอนนี้มันไม่ได้วางอยู่บนแขนซะแล้วสิ

        “อ้ะ” คนตัวบางครางออกมาเมื่อมืออุ่นแตะโดนกับบั้นท้ายสวยทั้งยังบีบและเล่นสนุกกับความฟิตที่อัดแน่นจนน่าสอดใส่เข้าไปภายใน

        “ขะ...ขอโทษครับ!!!” ร่างสูงถอยหลังออกมาด้วยความตกใจนี่เขาปล่อยให้อารมณ์และบรรยากาศพาไปถึงขนาดลวนลามคนที่ไม่รู้จักกระทั่งชื่อเลยงั้นหรอ นับเป็นความน่าอัปยศอดสูที่แม่ทัพผู้ยิ่งใหญ่ต้องมาก้มหัวงกๆกับคนแปลกหน้าที่มีสรีระน่าลูบไล้เช่นนี้ แต่เชื่อเถอะแม้จะมียศใหญ่จนถึงพระราชาเมื่อเห็นเหมือนกับเขาก็ต้องยอมปล่อยกายก้มหัวจนหน้าผากแทบติดพื้น

        ใครจะคิดละว่าอานุภาพของชายร่างบางภายใต้ร่มผ้าที่กั้นสายตาคนนอกได้ไม่มิดเช่นนี้จะน่าสัมผัสมากขนาดไหนกันเมื่อเจ้าตัวเอื้อมมือมาจับปลายนิ้วกลางสุดแกร่งก่อนจะจับมันไปแตะที่ปลายลิ้นร้อนจนชายอลถึงกับผวาด้วยความเสียวซ่าน

        “อ้ะ...คะ...คุณ”

        “จุ๊ๆ”

        คนตรงหน้ายกนิ้วชี้ขึ้นพลางแตะที่ริมฝีปากเป็นเชิงให้เขาหยุดพูดก่อนจะดูดดึงข้อนิ้วกลางอันเป็นตัวแทนแก่นกายแข็งขืนให้ลุกชันขึ้น

       เสียงดังจ๊วบจ๊าบดังขึ้นภายในหอคอยที่เงียบสงบ คนตัวเล็กไม่รู้ตัวเลยว่าการกระทำที่กำลังทำอยู่นั้นจะทำให้แม่ทัพปาร์คกระสันจนถึงขีดสุด

      “อ้ะอ๊ากกกกก” สิ้นเสียงตะโกนปลดปล่อยของคนขี้เสี้ยน ปาร์คชานยอลดึงนิ้วกลางออกจากการดึงดูดของอีกฝ่ายก่อนจะประกบมันด้วยริมฝีปากหนาที่ชุ่มไปด้วยน้ำลาย พยายามแทรกลิ้นร้อนเข้าไปควานหาความหวานภายในโพรงปาก


       ใช่ว่าแบคฮยอนจะเป็นฝ่ายถูกกระทำอยู่ฝ่ายเดียวเสียที่ไหน ร่างเล็กก็ส่งลิ้นสีชมพูแลกกับของท่านองค์รักษ์จนแทบจะขาดอากาศหายใจอยู่รอมร่อ


      “อ่า...” ชานยอลถอนลิ้นออกมาเมื่อรู้สึกว่าคนตัวเล็กกำลังจะหมดลมหายใจ เขาถอยออกมาเล็กน้อยพลางปลดเครื่องประดับยศต่างๆที่เกะกะทันทีเมื่อจะทำเรื่องอย่าว่า แบคฮยอนถอดเสื้อคลุมออกเผยให้เห็นเรือนร่างที่เย้ายวนและชัดขึ้นกว่าเดิม มือเล็กเอื้อมลงไปลูบไล้ส่วนอ่อนไหวขององค์รักษ์ที่ควบตำแหน่งแม่ทัพอย่างรู้งาน

      ร่างเล็กทรุดนั่งลงตรงหน้าแม่ทัพที่ไม่ได้ใหญ่เพียงแค่ยศก่อนจะปลดเข็มขัดและเครื่องประดับออกทีละชิ้นๆจนเหลือเพียงกางเกงชั้นในที่โป่งนูนราวกับสิ่งมีชีวิตภายในกำลังจะผงาดขึ้น ไม่ทันไรปากนุ่มนิ่มก็ขบเข้าที่ส่วนปลายของแท่นเอ็นร้อนฉ่าหลังจากได้ทำการปลดเปลื้องผ้าของร่างกายท่อนล่างจนหมดสิ้น

      “อึก...อ่า”

      เสียงครางต่ำเป็นการตอบรับที่ดี เมื่อชานยอลถูกกระทำการวาบหวามกับแกนกายซึ่งคับโพรงปากแบคฮยอนแน่น ร่างเล็กชักมันด้วยมือพลางขยี้ส่วนหัวด้วยลิ้นเล็ก

      “อ่า...ซี้ด”

      “อ่า อ๊า อึก”

      ร่างนั้นกระตุวูบกับความคิดไม่พึงประสงค์เมื่อร่างกายต้องกายความเราร้อนจนถึงขีดสุด เขาโผตัวขึ้นก่อนจะกระซิบให้องครักษ์หนุ่มอุ้มไปที่เตียง ร่างเล็กกัดปากอย่างยั่วยวนน้ำรักจากคนบนร่าง แม่ทัพปาร์คสุดหล่อ ดิฉันหิวน้ำเหลือเกิน...

      “อึก อ่า”

       ชานยอลค่อยๆจับท่อนขาเรียวเล็กให้เกี่ยวเข้าที่เอวแกร่งหลังจากนั้นจึงควักดุ้นใหญ่เข้าเสียบกับช่องทางรักสีหวาน แม่ทัพหนุ่มครางเสียงต่ำสวนกับคนตัวเล็กที่ร้องออกมาด้วยความเสียวซ่านจากภายใน แบคฮยอนตัวสั่นเทิ้มเมื่อจังหวะรักเร้าร้อนรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ สำหรับเด็กอายุ18อย่างเขาการทำเรื่องอย่างว่ากับชายหนุ่มที่มีภูมิฐาน20ปลายเป็นเรื่องท้าทายและตื่นเต้นอย่าหาที่สุดไม่ได้ การร่วมรักกันแบบวัยผู้ใหญ่-ถ้าแม่เขามาเห็นเข้าคงจะต้องดิ้นน่าดูเชียว

        นี่แค่คิดถึงเวลาปาร์ค ชานยอลติดใจเขาจนต้องมาหาบ่อยๆก็สะท้านไปทั้งร่างแล้วไหนจะการกระแทกกระทั้นถี่รัวเช่นตอนนี้อีก มือเล็กจิกข่วนเข้าที่มัดกล้ามของคนบนร่าง แบคฮยอนกัดปากกับครางออกมาเบาๆเพื่อเรียกอารมณ์อีกฝ่ายให้ไม่เฉื่อยชาจนน่าเบื่อ

        ร่างสูงถอนแกนกายที่เปียกไปด้วยน้ำหล่อลื่นจากช่องทางสีหวานออกจนสุดก่อนจะดันมันกลับเข้าไปทั้งอัน จังหวะการชักเข้าออกยากลำบากมากขึ้นเมื่อช่องทางตอดรัดแน่นยิ่งกว่าทุกครั้ง ใบหน้าคมแหยเกด้วยความฟิตที่รัดแน่นจนเขาอึดอัด สะโพกกลมเนียนยกสูงขึ้นจากพื้นเตียงเป็นสัญญาณว่าท่วงทำนองรักจะรุนแรงก่อตัวขึ้นเป็นอีกระรอก แม้ว่าดาบศักดิ์สิทธิ์แท่งใหญ่ของชานยอลจะคับแน่นขนาดไหนก็ตาม

       “อ้ะ...อ้า....อ๊า....” แบคฮยอนครางเสียงกระเส่าก่อนจะใช้แขนโอบตวัดรอบคอของคนตัวสูงบนร่าง เหงื่อกาฬไหลเปื้อนหน้าตาของทั้งคู่แต่ทว่าไม่มีใครสละเวลาอันมีค่าไปเช็ดมัน คนถูกกระทำอย่างแบคฮยอนจึงเช็ดเหงื่อบนใบหน้าคมของแม่ทัพปาร์คให้แทนคำขอบคุณพลางหยัดตัวขึ้นเผยอริมฝีปากดูดดื่มอีกฝ่ายด้วยความกระหาย

       “อ่า....อึก ฮ้ะ....ฮ้า” พอถอนจูบออกสะโพกกลมก็มาสนิทบนแท่งดาบของท่านแม่ทัพด้วยฝีมือการโอบอุ้มของชานยอล เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังตั้บๆรวมกับเสียงน้ำหล่อลื่นดังระงมไปทั่วห้อง ณ หอคอยแห่งรักที่มีเพียงเขาและคนตัวเล็กเท่านั้น




       40นาทีผ่านไป





       “แฮ่กๆๆ” ร่างบางนอนลมหายใจรวยรินบนพื้นเตียง กายนุ่มเต็มไปด้วยน้ำรักที่ปลดปล่อยออกมาทั้งของเขาและแม่ทัพที่กำลังใส่ชุดให้เข้าที่อยู่ปลายเตียงตอนนี้ อันที่จริงแบคฮยอนอยากจะให้เขาจัดการต่ออีกซักสองสามรอบแต่ดูจากเวลาที่ล่วงเลยมานานพอสมควร ร่างบางจึงปล่อยให้เขากลับไปทำงานราชการต่อได้

       “เหนื่อยไหมคนสวย” ชานยอลเอ่ยออกมาเสียงแหบพร่าอย่าว่าแต่แบคฮยอนเลยดูแล้วเจ้าตัวจะเหนื่อยกว่าเขาไปหลายขุมเพียงแต่คำว่าเหนื่อยของร่างสูงมันต่างจากเขานัก คนตัวเล็กเลือกจะรับย่อมเหนื่อยที่ความรู้สึกแต่แม่ทัพผู้นี้เหนื่อยที่การกระทำ

       ในคราวนี่เรียกได้ว่าแบคฮยอนเป็นฝ่ายสมยอมเองก็จะดูใจแตกเกินไปเอาเป็นว่าถ้าแม่มาเขาคงจะเลี่ยงการเล่าเรื่องราวที่เกิดขึ้นแน่นอน

      รู้ทั้งรู้แต่ไม่มีใครปฏิเสธเลยซักนิด ร่างเล็กไม่ตอบคำถามแต่กลับลุกขึ้นไปลูบแก้มของชานยอลเบาๆ แม่ทัพผู้สูงศักดิ์ยิ้มกริ่มก่อนจะค่อยๆประกบริมฝีปากหนาลงไปเป็นครั้งสุดท้ายหลังจากนั้นเขาจึงกลับออกไป


      โดยที่แบคฮยอนไม่รู้ว่า



      ชานยอลจะกลับมาอีกรึเปล่า...



      #ฟิคฟทดว

      อ่านแล้วกลับไปเม้นต์ในหน้าฟิคให้ด้วยน้ะเยิฟฟ

      http://writer.dek-d.com/kinzee110/writer/view.php?id=1331321
O W E N TM.

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น